«آن نقطه که زیر باء بسم الله است
آن راهنمای کل خلق الله است»
«گنجیده در آن نقطه تمام قرآن
«گنجیده در آن نقطه تمام قرآن
آن خال لب علی ولی الله است»
«آن نقطه که زیر باء بسم الله است
«آن نقطه که زیر باء بسم الله است
بسم
الله
برای آغاز هر برنامه اردویی و تشکیلاتی، می توان از ضرب آهنگ زیر استفاده کرد. مربّی یا سرگروه، هر قسمت را می خواند و بچه ها در پاسخ هر قسمت بلند و هماهنگی می گویند: «بسم الله».
نام خدا ـــــــــــ بسم الله در هر زمان ـــــــــــــــ بسم الله
مشکل گشا ــــــ بسم الله در هر مکان ــــــــــــــ بسم الله
اول هر کار ــــــ بسم الله دور از بلا ـــــــــــــــ بسم الله
وقت غذا ـــــــــ بسم الله وقت نماز ــــــــــــــــ بسم الله
وقت دعا ـــــــــ بسم الله وقت لالا ـــــــــــــــــ بسم الله
امید ما ــــــــــ بسم الله نجوای ما ــــــــــــــــ بسم الله
خدا آمین و آمین3
بچه ها در پایان هر بیت از دعاهای زیر، همصدا فریاد می زنند: «خدا آمین و آمین ـ خدا آمین و آمین».
خدایا، ما به تو دل می سپاریم پناهی جز تو در عالَم نداریم
به مِهر خود دعای ما روا کن به ما اندیشه نیکو عطا کن
به ما پیوسته کن در کار یاری که نیرومند باز آئیم و کاری
خداوندا تو خود ما را بر آن دار که خوش رفتار باشیم و نکوکار
کس از دست و زبان ما نرنجد نباشد هیچیک از کار ما بد
ز ما راضی شوند آموزگاران همیشه کار ما باشد درخشان
شود رفتار ما هر روز بهتر پدر راضی زما، خشنود مادر
زما گردد دل هم میهنان شاد ز کار و کوشش ما، میهن آباد
درباره
فرياد شاديها ,
«د
داشتن‌ها»
همیشه به انسان کمک نمی‌کنند؛ گاه این نداشتن‌هاست که موجب خلق آثار می‌شوند.
«آ» : «آرامش» وقتی به سراغت می‌آید که «تلاش» کرده باشی.
«ا» : «اعتماد به نفس» یک «سرمایه» است نه یک «کلمه»!
«ب» : برای «بهتر» شدن زندگی‌ات، «بهتر» فکر کن!
«پ» : چرک‌نویس‌های زندگی‌ات گاهی به «پاک‌نویس» احتیاج دارند!
«ت» : «تفاهم»، درک کردن نیازهای طرف مقابل است نه دانستن نیازهای خود!
«ث» : «ثابت‌قدم بودن»، یکی از راه‌های «موفقیت» است.
«ج» : «جرأت» با داشتن «ترس» به‌وجود می‌آید.
«چ» : «چگونگی برخورد با مشکلات و ناکامی‌ها» مهم است، نه خود مشکلات و
ناکامی‌ها!
«ح» : «حاصل» هر زحمتی، رحمت است؛ مطمئن باش!
«خ» : «خداوند» دنیا را به تو نشان می‌دهد؛ تو خودت را به خداوند نشان
بده!
«د» : «داشتن‌ها» همیشه به انسان کمک نمی‌کنند؛ گاه این نداشتن‌هاست که
موجب خلق آثار می‌شوند.
«ذ» : «ذره ذره‌ی» زندگی‌ات را شکرگزار باش!
«ر» : «رهاشدن» از درد، ابتدای پذیرفتن درد است.
«ز» : «زشت یا زیبا»؛ این بستگی به نگاه تو دارد.
«ژ» : «ژولیدگی و آشفتگی ظاهری» می‌تواند دلیلی بر ژولیدگی و آشفتگی
درونی نیز باشد؛ از پایه شروع کن تا به اصل برسی.
«س» : «سلامتی»، ثروتی‌ست که ثروت‌های دیگر را جذب می‌کند.
«ش» : «شکرگزاری» یعنی رسیدن به «شادکامی».
«ص» : «صادقانه» زندگی کن؛ صادقانه جواب بگیر.
«ض» : جلوی ضرر را از هر جا بگیری، منفعت است.
«ط» : «طاقت‌داشتن» در برابر سختی‌ها یعنی روزه داشتن تا هنگام افطار
(سختی‌ها می‌روند و جسم و روح پیروز می‌شوند.)
«ظ» : «ظاهر» و باطن اگر به هم نزدیک شوند، آینه می‌شوی!
«ع» : «عشق» به زندگی‌ست نه عادت به زندگی.
«غ» : «غصه خوردن» همچون سبزی نشسته است؛ غصه‌ها را بشور!
«ف» : «فاتح» فردای خود شدن، «امروز» را می‌طلبد.
«ق» : «قدرت» در دیدن معایب نیست؛ در گفتن محاسن است.
«ک» : «کمک کردن» به دیگران در حقیقت، یک نوع کنترل دردهای خودمان نیز
هست.
«گ» : «گاهی» شعری زمزمه کن، عکس بگیر، مهمان دعوت کن، یادداشتی بنویس،
گاهی از گله و غصه دوری کن؛ ضرر نمی‌کنی!
«ل» : «لحظه‌های» قشنگ زندگی‌ات را تکرار کن!
«م» : «محبت» همچون مادر، منتظر دعوت نمی‌ماند.
«ن» : «ناامیدی» از ندانستن است!
«و» : «وفای به عهد» اولین نشانه برای اعتماد دو قلب است.
«ه» : «هدیه‌ی» خداوند به انسان، «عقل» اوست.
«ی» : «یاور» همیشه همراه، موبایل نیست؛ خداوند است
!
درباره
داشتن ها ونداشتن ها ,
با ایجاد یک پانل زیبا وشکیل با نام یاد امام وشهداءدر مدرسه هر روز یک قسمت از وصیت نامه شهدا ویا خاطرات رزمندگان هشت سال دئفاع مقدس را یاد آوری نمائید نکند فردای قیامت شرمنده شهداء باشیم
اردو و بازديد دانش‌آموزي
مقدمه
يكي از ويژگي‌هاي آموزش و پرورش نوين ، توجه خاص به فعاليت‌هاي مكملي است كه دانش‌آموزان آن را از كلاس درس آغاز و خارج از مدرسه انجام مي‌دهند .
مصداق بارز اينگونه فعاليت‌ها و اردوها و بازديد است كه با مشاركت و تعامل دانش‌آموزان – معلمان- مربيان و اولياء آنان انجام مي‌گيرد و موجب شكوفايي استعدادها ، تعميق يادگيري ، تمرين آموخته‌ها ، مسئوليت‌پذيري ، مشاركت و همكاري ، همزيستي مسالمت آميز ، و آشنايي با فرهنگ‌هاي بومي ، منطقه‌اي ، ملي و جهاني مي‌شود .
وزارت آموزش و پرورش به عنوان متولي اصلي تعليم و تربيت دانش‌آموزان ، اردو و بازدید را به عنوان یک فعالیت روشمند و هدفدار که در تحقق بخش اعظمی از نیازهای اجتماعی، عاطفی، جسمی و ... دانش آموزان ایفای نقش می کند، مطمح نظر دارد.
تذکرات :
1- در این شیوه نامه، تمامی نواحی – مناطق و شهرستانها به اختصار ( منطقه ) نامیده شده است.
2- در فعالیتهایی از قبیل ( راه پیمایی، شرکت در نمازهای جمعه و جماعات و ... ) رعایت ضوابط این شیوه نامه الزامی است.
إِلَهِي إِنَّ مَنْ تَعَرَّفَ بِكَ غَيْرُ مَجْهُولٍ وَ مَنْ لاذَ بِكَ غَيْرُ مَخْذُولٍ وَ مَنْ أَقْبَلْتَ عَلَيْهِ غَيْرُ مَمْلُوكٍ
خدایا! آنكه به تو معروف گردد، ناشناخته نيست،آنكه به تو پناه آورد، خوار و درمانده نيست،و آنكه تو، به او روي عنايت آوري برده ديگري نيست
راهکارهای شاداب سازی مدارس
بی‌شک فضای شاداب و دوست‌داشتنی تاثیر زیادی در شکوفایی استعدادها، خلاقیت، پیشرفت تحصیلی، کارایی، پویایی و زنده‌دلی دانش‌آموزان دارد، مدرسه بانشاط- موجب باروری جسم و اندیشه کودکان و دانش‌آموزان می‌شود. انسان شاداب، پویا و پرتحرک به زندگی امیدوار است و برای رسیدن به اهداف خود سرسختانه تلاش می‌کند برعکس انسان افسرده و اندوهگین و بی‌تحرک، احساس خستگی، درماندگی و ناامیدی می‌کند و در برابر مشکلات، ناتوان و عاجز است و لازمه تحقق و ایجاد مدارس بانشاط، تغیر نگرش و نگاه نو و جدید اولیا و مربیان مدرسه در خصوص زیباسازی و بهسازی فضای آموزشگاه است چرا که فضای زیبا و شاداب تاثیر زیادی در پیشرفت تحصیلی و روحیه دانش‌آموزان و معلمان دارد.
تجربه نشان داده است که در هر جا اولیا باآگاهی و مشارکت فکری، فرهنگی و مادی خود در مدرسه مشارکت کرده‌اند روند پیشرفت تحصیلی و فعالیت مدارس از جایگاه بهتر و مطلوب‌تری برخوردار شده است.
تعداد صفحات : 5
درباره ما
كارشناس فرهنگي هنري وافتخار معاون پرورشی مدارس مجری برنامه ها ومناسبتهای مدارس اجرای جنگ وفریا د شادی ها مدارس فریاد شادیهای ، اجرای جنگ، صبحگاه مدرسه بهترین چاشنی و خلاقیت مربی است
اطلاعات کاربری
يك چشم به هم زدن
ویژگیهای مربیان موفق
ماه مبارک رمضان مبارکباد
حلول ماه ربیع الا وللینک دوستان
نظرسنجی
بهترین لحظات زندگی
سايت ومطالب آن را چگونه ارزيابي مي كنيد
مدرسه زيبا وجذاب
پیوندهای روزانه
يا ثامن الحجج يا علي ابن موسي الرضا (عليه السلام)
السلام علیک یا ثامن الحجج یا عالم آل محمد
حبیب‌الله چایچیان(حسان) درباره ماجرای سرودن شعر «آمدم ای شاه پناهم بده» می‌گوید:
مادرم در آخرین لحظاتی که خدمتشان رسیدم، همیشه آن حال و هوای ارادت به چهارده معصوم را داشت و در همان حال که سکته کرده بود، دکتر را خبر کردیم. دکتر مشغول گرفتن نوار شد و وقتی خواست برود متاسفانه مادرم سکته دیگری کرد. من به دکتر آن را اعلام کردم. دکتر خطاب به من گفت: «فردی که این گونه سکته کند کمتر زنده خواهد ماند!» به هر حال دکتر راهی شد و من خدمت مادر برگشتم و به ایشان عرض کردم، شما آرزویتان چیست؟ ایشان گفت آرزوی من این است که یک بار دیگر حضرت رضا (ع) را زیارت کنم. و این نکته را هم بگویم که راه رفتن ایشان خیلی سخت بود و حال خوبی نداشت و من دو بازوی مادر را می‌گرفتم تا بتواند یواش یواش حرکت کند. با هواپیما به سمت مشهد رفتیم. نمی‌دانم در ایام تولد حضرت رضا(ع) بود یا شهادت، حرم خیلی شلوغ بود. وارد شدن به حرم هم یقیناً مشکل و حتی برای مادرم غیرممکن بود، گفتم مادرجان! از همین جا سلام بدهی زیارت است. گفت: «ما قدیمی‌ها تا ضریح را نبوسیم، به دلمان نمی‌چسبد» گفتم: دل چسبی‌اش به این است که حضرت جواب بدهد. هرچه کردم دیدم مادر قبول نمی‌کند. خلاصه بازوی مادر را گرفته بودم و همین طور به سمت ضریح حرکت می‌کردیم؛ در همین حال دیدم که حال شعر برایم فراهم شد، من تمام توجه‌ام را به شعر و الهامی که عنایت شده بود دادم، دیدم زبان حال مادرم است نه زبان حال من! و شعر تا «تخلص» رسید. وقتی شعر به «تخلص» رسید دیدم مادرم با آن ازدحام که آدم سالم نمی‌تواست برود. خودش را به ضریح رسانده بود و داشت ضریح را می‌بوسید و من هم ضریح را بوسیدم و این شعر در حقیقت زبان حال مادرم در آخرین لحظات عمرش است.
شعر کامل به شرح زیر است:
مادرم در آخرین لحظاتی که خدمتشان رسیدم، همیشه آن حال و هوای ارادت به چهارده معصوم را داشت و در همان حال که سکته کرده بود، دکتر را خبر کردیم. دکتر مشغول گرفتن نوار شد و وقتی خواست برود متاسفانه مادرم سکته دیگری کرد. من به دکتر آن را اعلام کردم. دکتر خطاب به من گفت: «فردی که این گونه سکته کند کمتر زنده خواهد ماند!» به هر حال دکتر راهی شد و من خدمت مادر برگشتم و به ایشان عرض کردم، شما آرزویتان چیست؟ ایشان گفت آرزوی من این است که یک بار دیگر حضرت رضا (ع) را زیارت کنم. و این نکته را هم بگویم که راه رفتن ایشان خیلی سخت بود و حال خوبی نداشت و من دو بازوی مادر را می‌گرفتم تا بتواند یواش یواش حرکت کند. با هواپیما به سمت مشهد رفتیم. نمی‌دانم در ایام تولد حضرت رضا(ع) بود یا شهادت، حرم خیلی شلوغ بود. وارد شدن به حرم هم یقیناً مشکل و حتی برای مادرم غیرممکن بود، گفتم مادرجان! از همین جا سلام بدهی زیارت است. گفت: «ما قدیمی‌ها تا ضریح را نبوسیم، به دلمان نمی‌چسبد» گفتم: دل چسبی‌اش به این است که حضرت جواب بدهد. هرچه کردم دیدم مادر قبول نمی‌کند. خلاصه بازوی مادر را گرفته بودم و همین طور به سمت ضریح حرکت می‌کردیم؛ در همین حال دیدم که حال شعر برایم فراهم شد، من تمام توجه‌ام را به شعر و الهامی که عنایت شده بود دادم، دیدم زبان حال مادرم است نه زبان حال من! و شعر تا «تخلص» رسید. وقتی شعر به «تخلص» رسید دیدم مادرم با آن ازدحام که آدم سالم نمی‌تواست برود. خودش را به ضریح رسانده بود و داشت ضریح را می‌بوسید و من هم ضریح را بوسیدم و این شعر در حقیقت زبان حال مادرم در آخرین لحظات عمرش است.
شعر کامل به شرح زیر است:
آمدم ای شاه پناهم بده / خط امانی ز گناهم بده ای حرمت ملجأ درماندگان / دور مران از در و راهم بده ای گل بی‌خار گلستان عشق / قرب مکانی چو گیاهم بده لایق وصل تو که من نیستم / اذن به یک لحظه نگاهم بده ای که حریمت مَثل کهرباست / شوق و سبک خیزی کاهم بده تا که ز عشق تو گدازم چو شمع / گرمی جان‌سوز به آهم بده لشکر شیطان به کمین منند / بی‌کسم ای شاه پناهم بده از صف مژگان نگهی کن به من / با نظری یار و سپاهم بده در شب اول که به قبرم نهند / نور بدان شام سیاهم بده ای که عطابخش همه عالمی / جمله ی حاجات مرا هم بده آن چه صلاح است برای «حسان» / از تو اگر هم که نخواهم بده السلام علیک یا علی بن موسی الرضا -برگزيده از سايت گفتگوي قرآني
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا -برگزيده از سايت گفتگوي قرآني
آمار سایت
کدهای اختصاصی
" loop="-1" >
حياط خلوت يك معلم